-Şimdiden söyleyeyim, bu yazıda sanal reklam uygulaması vardır, bilginize…

- Bademli Kavşağında, eskiden Hancı’nın olduğu yerde bir süredir bir hareketlilik vardı. Bütün Bursalılar gibi ben de merak içindeydim. O bina yıkılmış, yerine yepyeni bir binanın inşaatı sürüyordu. Acaba ne yapılıyordu? Bursalılar konuşmayı ve merak etmeyi severler. Haliyle oraya ne yapıldığıyla ilgili türlü tevatürler dolaştı o günlerde…

Yapı biraz belirginleşmeye başladığında önüne tabelalar kondu, üzerine “Krema” yazan. O yazı da merakımızı tatmin etmeye yetmedi. Öyle ya, “Krema” da neyin nesiydi. Zafer Plaza’nın alt katında şirin ve butik bir cafe vardı ama bunca yatırım, bunca büyüklük “Krema” için miydi, her şeyden evvel Krema o Krema mıydı?

* Derken bina hızla tamamlandı, son rötuşları yapıldı ve ortaya son derece modern bir yapı çıktı. Sonra anlaşıldı ki, orası “Tike” olacaktı. Türkiye’nin en meşhur et lokantası Bursa’ya şube açacaktı demek ki? Sevindik elbette. Et-mangal kültürüne alışkın Bursalılar eminim Tike’nin Bursa’yı fethine sevineceklerdi. Ama kafamı kurcalamıyor da değildi, Bursalılar zor insanlardı, alışkanlıkları vardı ve o alışkanlıklarından çok da kolay vazgeçmezdi. Özellikle de konu yemek yemekse…

* Ve geçtiğimiz aylarda Tike kapılarını açtı Bursalılar’a… Sahipleri de Bursalılar’ın gayet yakından tanıdığı kişilerdi. Beyhan Karabacak, kardeşi Lütfi Karabacak ve onun sevgili eşi, Krema’nın da sahibesi Burçin Karabacak… Bugüne kadar 3-4 kez gitme fırsatı yakaladım. En son mekan sahiplerinin Bursa basının ağırladığı gün oradaydım. Lütfi Bey ve Burçin Hanım, hem bizleri şahane ağırladılar, hem de restoranın devasa jeneratöründen adeta bir fabrikayı andıran arıtma tesisine kadar gezdirdiler. Gerçekten bir ara fabrika geziyorum zannettim. Zaten o günden beri “Tike Lezzet Fabrikası” diyorum.

* İstanbul’da Tike’leri de bilen biri olarak şunları söyleyebilirim. 
1- Bursa Tike, mimari özellikleri itibariyle Bursa Sui’yle birlikte Bursa’nın en şık 2 mekanından biri olmuş.
2- Mutfak elemanları, kimi Amerika’dan kimi Adana’dan gelmiş, hepsinin işinin ehli insanlar. Servis elemanları – ki bazıları eski Çelik Palas kökenli- güleryüzlü, mönü konusunda değerli önerilerini gözünüze sokmadan sizler paylaşıyorlar, en sıkışık anlarda bile sizi unutup ihmal etmiyorlar. 
3- Muazzam bir havalandırma sistemi kurulmuş, herkes baca gibi sigara içse dahi sigara içmeyen bir insanın rahatsız olması çok zor… 
4- Adını vermeyeyim, başka bir lokantaya ne zaman gitsem zehirlendiğim için hijyen konusunda hassasım biraz. Ama işletmenin hijyen konusuna sözde değil özde önem verdiklerine kendi gözlerimle şahit oldum. 
5- Lezzete ise söylenecek bir şey yok. Tikeler’e özel “Hatırlı salata”sından tutun da, pastırmalı humusuna, mütebbelinden içli köftesine kadar her şey nefisti.Küşlemesi İstanbul’daki emsalleri kadar yumuşak ve lezzetliydi. Dondurmalı irmik tatlısı ise “prima”ydı. Lütfi bey’in en son gidişimde ikram ettiği peynirli ve dereotlu lahmacununa ise “çok güzel hareketler bunlar” demek isterim. Sanırım mönüye koyacaklar.

Bir de küçük müjde vereyim: Burçin Hanım restoranın alt katına “Krema”sını tekrar açacak, hem de “brasserie” konseptiyle. Eh bu da mekanın kreması olacak demek ki…